Ancienne Abbaye St Guénolé à Landévennec

Niedzielony w dolinie, przy brzegu Aulny, mnasterzysko Landévennec mogło być zainicjowane przez św. Guenolę i jego jedenastu discipelów na koniec 5 wieku, według tradycyjnych opowieści. Archeologiczne sondowania pozwoliły na odsłonięcie resztek prymitywnego oratorio towarzyszącego cmentarzowi.

W ciągu kolejnych wieków mnasterzysko zaczerpnęło rozmiary, stając się w IX wieku ważnym centrum kultury bretońskiej. Mniemeni przyjęli regułę św. Benedykta, skopiowali wiele manuskryptów i zarządzali rozległym dziedzińcem. Jednakże fortifications nie zapobiegły jego zniszczeniu podczas vikingowskiego ataku w 913 roku, co oznaczało koniec tego okresu florencji.

Po latach wygnania mniemeni wrócili i odnowili miejsce. W kolejnych wiekach widnieje seria reconstrukcji, każda z nich zostawia ślad wykryty przez archeologów.

Rozproszone podczas francuskiej rewolucji społeczności mnicha były sprzedane jako bierno narodowe i przekształcone w quarz w początkach XIX wieku. W latach 50. XX wieku mniemeni z Kerbénéat osiedlili się w pobliżu historycznego miejsca.

Archeologiczne sondowania, rozpoczęte w 1978 roku i zakończone w 2002 roku, reprezentują wyjątkową długość trwania prac śródwiecznych w Francji. Archeologiczny teren teraz otwarty dla publiczności odsłania powody, dla których miejsce było obiektem naukowego zainteresowania.

Podstawienia mnasterzyska IX wieku nadal są widoczne, w tym podstawy kościoła, grobowiec św. Guenolę, mieszkania monackie i kolumny galerii obejmującej dziedziniec. Te szczątki są unikalne na Europie dla mnasterzyska z tego okresu.

Superpozycja podstaw różnych epok odsłania ewolucję trybu życia monackiego przez wieki.