De Abtei van Auberive, opgericht in 1135 door Sint Bernhard van Clairvaux, is een juweel van de kisterse architectuur. Gelegen in een afgezonderd natuurlijk landschap, getuigt ze van de monastische, industriële en strafkundige geschiedenis van de regio.
Kerkelijk en historisch architectonisch
Gebouwd volgens het typische 'bernardijnse' plan, onderscheidt zich de abtei van Auberive door een ingevingeel waterbeheer, essentieel voor monnikenleven. De monniken hebben de rivier de Aube gecanaliseerd en een visvervoerkanaal ontwikkeld om hun autonomie te waarborgen. De abtei bereikt haar hoogtepunt in de 13e eeuw met een uitgebreid erfgoed van grond en molen.
Evoluerend over de eeuwen
- 16e eeuw: De abtei valt onder het kloosterregime, waarbij commendaabben zijn verantwoordelijk voor het beheer van haar goederen. Ze leeft de religieuze oorlogen en wordt meerdere malen geplunderd.
- 17e - 18e eeuw: De gebouwen worden herbouwd, geven de abtei haar huidige uiterlijk, met name door het toevoegen van het gastenblok en de reconstructie van bruggen en molen.
Industriële en strafkundige periode
Na de Franse Revolutie wordt de abtei een katoenen filature voordat ze omzigt als een pleziertoezigt. In 1856 wordt het aangekoopd door de strafadministratie en wordt het een vrouwengevangenis, waarin beroemde Louise Michel ook verblijft. Het dienstigt vervolgens als werkgelegenheidskolonie voor jonge delinquenten en als landbouwkolonie voor jongens tot 1924.
Monastisch renovaat en modern
Tussen 1925 en 1960 vindt de abtei een religieuze vocatie terug voordat ze een vakantiekolonie wordt totdat 2004. Vandaag de dag getuigt de abtei, na restauratie, van bijna 900 jaar geschiedenis, combinatie van religieus, strafkundig en industriële erfgoed.