Cathédrale de Nantes

Οι Τρηχείς της Καθεδραλίας

Μεταξύ των τρηχών της καθεδραλίας, ο τάφος του Φραγκισκού II, του τελευταίου δούκα της Βρέταννας, και της επίσκουπός του Μάργουριτης της Φώϊς, βρίσκεται σε αρχή. Ανατέλθοντας από τη διάδοχο τους, την Άννα της Βρέταννα, αυτό το καμπύλο έργο της Ρενέσιας παραγώθηκε το 1507 από τον Μιχήλ Κολόμπη. Από το 2012, η εγκατάσταση μιας βαρβαρικής συστήματος επέτρεψε στους επισκέπτες να αξιολόγησαν αυτό το χάλκινο με άλλο περίβλωμα φωτιών.

Οι κρύπτες της καθεδραλίας είναι επίσης αξιόλογες. Η ρωμαϊκή κρύπτη, που έχει σχεδιαστεί το 11ο αιώνα, φυλάσσει το τρηχό του εdificiου, ενώ η κρύπτη του 19ου αιώνα παραδείγματος μιας συνεχής εξομολόγησης δείχνει την ιστορία της καθεδραλίας.

Οι Φωτεινές και Ανακατασκευές

Η καθεδραλία έχει είναι το παράσταση πολλών δραμάτων, από πολλά φωτεινή. Το πρώτο μεγάλο φωτές συνέβη το 1972 και κατέστρεψε μέρη των χαρπών, αλλά εξαιτίας της εξαιρετικής διπλωματίας των στοβών, οι καταστροφές ήταν περιορισμένες. Η τούρη ανακατασκευάστηκε με χαρπή σε βεντίλιο, και εκτεταμένες εργασίες ανακατασκευών έφτασαν, δίδοντάς τη σχεδόν όλη τη μεγάλη φωτιά.

Τον Ιουλίο 2020, ένα νέο φωτές απώθηκε την καθεδραλία. Παρά το γεγονός ότι εξοικονόμησε δύο ώρες, ο σκάνδος προκάλεσε μεγάλους καταστροφές. Το μεγάλο αυγό, το οποίο έχει δημιουργηθεί στο 16ο και 17ο αιώνα, παραβλήθηκε ολόκληρο, όπως μέρη των φυσικών εργαλείων και των έργων τέχνης, όπως η ζωγραφιά «Σταυρός Κλήρος οδησώντας τους αμετάθετους» του Ιππόλυτου Φλάνδριν. Οι εργασίες ανακατασκευής και διάβαξης συνεχίζονται, και η μέριμπα ανακοίνωση της καθεδραλίας είναι προγραμματισμένη για το τέλος του 2023.